اخبار و مقالات
تصمیم های خلق الساعه ضربه مهلکی به صادرات می زند
تاریخ انتشار : 1397/9/5 ساعت 11:08:04
تصمیم های خلق الساعه ضربه مهلکی به صادرات می زند
یک مقام مسئول گفت:اتخاذ تصمیم های خلق الساعه بدون نظرخواهی از بخش خصوصی، ضربه مهلکی به صادرات می زند.
رضا نورانی رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی با انتقاد از موضوع پیمان سپاری ارزی اظهار کرد: موضوع پیمان سپاری ارزی و اتخاذ تصمیمات یک شبه در اتاق های در بسته بدون نظرخواهی از تشکل ها و بخش خصوصی قابل قبول نیست چرا که صادرکنندگان با تجار بازارهای هدف قرارداد یکساله دارند.
وی افزود: براساس کتاب مقررات سال ۹۷، قرارداد و تفاهم نامه هایی با مشتریان خارجی داریم که اتخاذ تصمیمات یک شبه منجر به از دست دادن اعتماد تجار آن سوی مرزها به صادرکنندگان ایرانی خواهد شد.
نورانی ادامه داد: در شرایط فعلی که تحریم های ظالمانه استثمار غرب بر ایران حاکم است، از دولتمردان انتظار می رفت که به جای اتخاذ تصمیم های خلق الساعه از صادرات غیر نفتی حمایت می کرد چرا که موضوع پیمان سپاری ارزی به دور از واقعیت تجارت جهانی است.
به گفته وی اگر دولت خواهان اجرای موضوع پیمان سپاری ارزی است، باید آن را در کتاب مقررات سال آینده اعلام کند تا کشاورزان بتوانند تصمیمات لازم راجع به موضوع صادرات اتحاذ کنند.
بیشتر بخوانید: بخش کشاورزی در اولویت توسعه صادرات غیرنفتی است
رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی با انتقاد از ممنوعیت واردات و صادرات یک شبه بیان کرد: در شرایط فعلی اقتصاد باید درامدهای ارزی حاصل از صادرات نفت را از کشور خارج کنیم و تنها با تکیه بر تولید ملی، تحریم ها را دور بزنیم چرا که با ممنوعیت یک شبه صادرات و واردات کاری از پیش نخواهیم برد.
وی با اشاره به مشکلات پیش روی صادرات محصولات کشاورزی بیان کرد: علی رغم آنکه هیچ بیمه ای فساد پذیری کالا در صادرات میوه و تره بار، سبزی و صیفی و گل را قبول ندارد، اما متاسفانه با تعطیلی کشتی های خلیج فارس از بندر بوشهر، کالا مسیر ۸ ساعته را ۱۵ تا ۱۶ روز از کشور ثالث ادامه می دهد که این امر فساد پذیری را افزایش می دهد.
نورانی ادامه داد: سال گذشته هر کانتینر یخچالی برای حمل بار به هند حدود ۴۵۰ دلار هزینه می گرفت که هم اکنون به بیش از ۳ هزار دلار رسیده است که این امر در کنار نوسان قیمت کاغذو سبد منجر به افزایش قیمت تمام شده محصول شده است و با این وجود چطور می توان انتظار داشت که کالا با ارز نیمایی به کشور بازگردد.
وی در پایان با انتقاد از اعطای مشوق وارداتی به صادرات تصریح کرد: تا سال گذشته به سبب نبود صرفه اقتصادی گرفتار حمایتی های دولتی بودیم که متاسفانه تمامی جوایز صادرات محصولات، وارداتی بود،که درنهایت این امر منجر به وابستگی صادرکننده به دولت می شود، درحالیکه هرچه صادرکننده پولدارتر باشد، نیازی به حمایت دولت ندارد و با ورود تکنولوژی می تواند از صادرات سنتی رهایی یابد.
وی افزود: براساس کتاب مقررات سال ۹۷، قرارداد و تفاهم نامه هایی با مشتریان خارجی داریم که اتخاذ تصمیمات یک شبه منجر به از دست دادن اعتماد تجار آن سوی مرزها به صادرکنندگان ایرانی خواهد شد.
نورانی ادامه داد: در شرایط فعلی که تحریم های ظالمانه استثمار غرب بر ایران حاکم است، از دولتمردان انتظار می رفت که به جای اتخاذ تصمیم های خلق الساعه از صادرات غیر نفتی حمایت می کرد چرا که موضوع پیمان سپاری ارزی به دور از واقعیت تجارت جهانی است.
به گفته وی اگر دولت خواهان اجرای موضوع پیمان سپاری ارزی است، باید آن را در کتاب مقررات سال آینده اعلام کند تا کشاورزان بتوانند تصمیمات لازم راجع به موضوع صادرات اتحاذ کنند.
بیشتر بخوانید: بخش کشاورزی در اولویت توسعه صادرات غیرنفتی است
رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی با انتقاد از ممنوعیت واردات و صادرات یک شبه بیان کرد: در شرایط فعلی اقتصاد باید درامدهای ارزی حاصل از صادرات نفت را از کشور خارج کنیم و تنها با تکیه بر تولید ملی، تحریم ها را دور بزنیم چرا که با ممنوعیت یک شبه صادرات و واردات کاری از پیش نخواهیم برد.
وی با اشاره به مشکلات پیش روی صادرات محصولات کشاورزی بیان کرد: علی رغم آنکه هیچ بیمه ای فساد پذیری کالا در صادرات میوه و تره بار، سبزی و صیفی و گل را قبول ندارد، اما متاسفانه با تعطیلی کشتی های خلیج فارس از بندر بوشهر، کالا مسیر ۸ ساعته را ۱۵ تا ۱۶ روز از کشور ثالث ادامه می دهد که این امر فساد پذیری را افزایش می دهد.
نورانی ادامه داد: سال گذشته هر کانتینر یخچالی برای حمل بار به هند حدود ۴۵۰ دلار هزینه می گرفت که هم اکنون به بیش از ۳ هزار دلار رسیده است که این امر در کنار نوسان قیمت کاغذو سبد منجر به افزایش قیمت تمام شده محصول شده است و با این وجود چطور می توان انتظار داشت که کالا با ارز نیمایی به کشور بازگردد.
وی در پایان با انتقاد از اعطای مشوق وارداتی به صادرات تصریح کرد: تا سال گذشته به سبب نبود صرفه اقتصادی گرفتار حمایتی های دولتی بودیم که متاسفانه تمامی جوایز صادرات محصولات، وارداتی بود،که درنهایت این امر منجر به وابستگی صادرکننده به دولت می شود، درحالیکه هرچه صادرکننده پولدارتر باشد، نیازی به حمایت دولت ندارد و با ورود تکنولوژی می تواند از صادرات سنتی رهایی یابد.